۲۴۶
چهارشنبه, ۱۸ ارديبهشت ۱۴۰۴، ۰۸:۳۶ ب.ظ
سلام
دوستان این وبلاگ تا مدتی که وضعیت فنی سایت بیان مشخص نشه به روزرسانی نمیشه توی کانال هستم و اونجا فعالیتم مثل گذشته ادامه داره..
بــهـــار دلــــــــ
سـبــزه سـبــز، گـــــرمـه گــــرم، بــــوی زنــدگــی...
اینجا یه گوشه ای از ذهنم رو مینویسم..
آدرس کانال تلگرامم رو برمیدارم..
به اندازه کافی اینجا خواننده خاموش داره، نمیخوام این روند داخل کانالمم باشه..
اعضای اونجا دوستانی هستن که اینجا هم فعال بودن و هستن و اکثر اوقات کنارم بودن و من ازشون ممنونم.. توی دنیای واقعی چنین دوستانی ندارم متاسفانه.. از طرفی کانالم، مثل خیلی از کانالها برنامه ریزی شده و با هدف جذب مخاطب زده نشده.. یه فضایی برای منه.. کمی خصوصی تر شاید...
ممنونم که کنارمین...
طبقه بندی موضوعی
-
علایقم
(۳۴)-
آهنگ
(۳) -
آشپزی
(۶) -
سریال، فیلم
(۱۷) -
کتاب
(۱۳)
-
-
چالش
(۸) -
دلخوشی هام
(۴۸) -
روزمرگی
(۱۴۶) -
افکار و کنجکاوی هام🤔🤪
(۶۶) -
نامه های من
(۸) -
حرفهای دلنشین دوستام
(۷) -
برای دلداری خودم
(۱۱)
بایگانی
- ارديبهشت ۱۴۰۴ (۱)
- فروردين ۱۴۰۴ (۴)
- اسفند ۱۴۰۳ (۸)
- بهمن ۱۴۰۳ (۶)
- دی ۱۴۰۳ (۲)
- آذر ۱۴۰۳ (۴)
- آبان ۱۴۰۳ (۳)
- مهر ۱۴۰۳ (۶)
- شهریور ۱۴۰۳ (۸)
- مرداد ۱۴۰۳ (۱)
- تیر ۱۴۰۳ (۷)
- خرداد ۱۴۰۳ (۶)
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۱۲)
- فروردين ۱۴۰۳ (۱۵)
- اسفند ۱۴۰۲ (۱۶)
- بهمن ۱۴۰۲ (۲۲)
- دی ۱۴۰۲ (۱۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۸)
- آبان ۱۴۰۲ (۴)
- مهر ۱۴۰۲ (۶)
- شهریور ۱۴۰۲ (۵)
- مرداد ۱۴۰۲ (۶)
- تیر ۱۴۰۲ (۱۴)
- خرداد ۱۴۰۲ (۸)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۶)
- فروردين ۱۴۰۲ (۱۵)
- اسفند ۱۴۰۱ (۱۱)
- بهمن ۱۴۰۱ (۲۵)
آخرین مطالب
پاسخ:
سلام
سلام
نه خواهش میکنم ، ممنونم از درک تون🌱🙏
در این مورد حرف زدیم و من کامنت رو باید اصلاح میکردم🙏 فک نمیکردم به این زودی بخونیدش... مرسی که خوندین و نوشتین..🌹
میدونین این جمله سمت ما مثل یه ضرب المثل جا افتاده و وقتی (البته مطمئن نیستم فک میکنم در یه همچین زمانی به کار میره) که یه بچه حالا چه متاهل چه در شرف ازدواج بخاطر فرد مقابل به خانواده اش بی احترامی میکنه و موجب قطع ارتباط با خانواده فرد میشه این جمله گفته میشه که البته میگم فک میکنم در همچین زمانی به کار میره بازم نمیدونم...
یعنی احترام به پدر و مادر رو فک میکنم میخواد نشون بده... و از طرفی فک میکنم درسته این جمله چون پدر و مادرمون تک هستن ولی هزاران نفر هستن که میتونن در مسیر ما قرار بگیرن و بلاخره یکی هم مسیر زندگیمون بشه که هم نظر در مورد خانواده و احترام به اونها باشه...
راستش در مورد وبلاگ یا کانال الیشاع (دوستمون در مورد اسمشون فک میکنم حساس نیستن که حتما درست نوشته بشه، اما صحیحش این مدلیه که من نوشتم) من همچین عکسی خاطرم نیست اما این موضوع و مضمونی که اشاره کردین بنظرم آشناست و حرفتون درسته اول و اخر خودمون هستیم چه تنها باشیم چه ازدواج کنیم چه بچه ای داشته باشیم در نهایت خودمون و خودمون هستیم که باید هوای خودمون رو داشته باشیم ...
بنظرم ازدواج توانایی تحمل تفاوت ها نیست بلکه توانایی پذیرش تفاوتهای همدیگه ست چون در صورت پذیرشه که میشه در ارامش زندگی کرد اما وقتی بخوای تحمل کنی یه روز میشکنی...
تاب آوری رو درست گفتین... و با ادامه حرفتون (حالا ازدواج یعنی وصلت 2 تا خانواده و کلی فرهنگ و رسومی که ایا به هم میخورن یا نه و هر کاریش کنن خانواده دخیله هر چند اگه فقط 2 نفر با هم ازدواج میکنن . نهایتا هم اون 2 نفر هستن که باید زندگیشونو ، کم یا زیاد ، با هم بسازن ، همه خوبی اونا رو میخوان ولی خوبی رو از نگاه خودشون میبینن نه اون چیزی که هست ) به طور کامل هم نظر و موافقم و در این وسط احترام به والدین و احترام به خود طرفین اینها از همه این مسائل مهمتره چون با احترام گذاشتن میشه در ارامش حرف زد و موضوعی رو پذیرفت یا رد کرد.. اما وقتی احترام نباشه و جایگاه بزرگتری و کوچکتری اهمیت نداشته باشه هر اتفاقی توی زندگی همه تاثیر میگذاره و همه رو درگیر درد و رنج میکنه...
انشاالله ، در بین دوستان اگه دوستی ازدواج کرد امیدوارم نزدیک ترین فرد از لحاظ شباهت و هم نظری و هم فکری و عقاید و همون اخلاق و رفتار و تاب اوری و هر موضوع دیگه ای که هست در کنارش قرار بگیره و هم مسیر جاده زندگیش بشه:)
توی این مسیر، فک میکنم کمک از مشاور واقعا عالیه.. به شرطی که از همون اول و بعد از یه شناخت عمومی شروع بشه.. این حرف رو براساس تجربه یکی از دوستان اینجا میگم..
توی این دوره و زمونه چنین آدمهایی نایابن... اگه کسیو این مدلی پیدا کردین حتما از فرصت پیش روتون، برای پیشنهاد اشناییت استفاده کنین... 😄 (مخاطب این جمله همه دوستانم هستن)
اینم بگم، مردم واقعا وقت ندارن به ماها فک کنن ببینن فلان موضوع زندگیمون چی شد.. یعنی هستن ها ولی اهمیت هم نداره.. اگه به این چیزا ادم فک کنه باید همیشه بترسه و زندگی نکنه چون همیشه زیر ذره بین بقیه ست..
+++ امروز اول خرداده و تقویم اینجا همه رو به اشتباه میندازه... هعیی
سلام
اومده بودم نظر بدم بعد دیدم دوستان یه نظر متفاوت دادن که اولویت ها چیز دیگه ای بودن ، یعنی گمونم ماجرا از جای دیگه ای شروع شده و در اینجا ادامه پیدا کرده ": )
پاسخ:
سلام
سلام
من متن این پست رو تغییر دادم...
ماجرا اینه، من پرسیده بودم شنیدین میگن:
مادر و پدر پیدا نمیشه اما زن/مرد (همسر، پارتنر) پیدا میشه!؟
مفهوم این جمله رو پرسیده بودم و توی ذهن خودم این بود که اگر یه نفر ازدواج میکنه و فرد مقابلش با خانواده ش نمیسازه از این حرف استفاده میکنن! (حالا اینکه خوبن یا بد رو در نظر نگیریم، یه کلیت رو در نظر بگیریم) یعنی ادم در جایگاه انتخاب بین این دو اگر قرار بگیره کدوم درسته!؟
دوستان نظرشون رو نوشتن، شما هم اگر تمایل داشتین بنویسین خوشحال میشم نظرتون رو بشنوم..
++ هر چی بوده همینجا بوده جای دیگه کجا میتونسته باشه!؟ امیر آقا 😐
کانالم که خبری نیست 😁 من پست رو تغییر دادم.. چون نمیخواستم یه پست جدید بنویسم..
خومعلومه اول اولویت خودمم بعد شوهروبچم . گفتم اینجور . ولی درکل منظورم وابستگی بود دل کندن راحت باشه برازدواج .. مهم ادم خوبی باشه طرف راه دورفرسنگ هاباشه طرف خوب باشه وسرزدن به خانواده درسته من که نگفتم سرنزنی اگراون ادم گفت قط ارتباط درجاخودش اززندگیم حذف میکنم بره توافق محوبشه درکل این وابستگی رودلم نمیخواد . کنارخونواده موندن وچسپیدن دلم نمیخواد .
پاسخ:
متوجه شدم عزیزم🙏🌹
متوجه شدم عزیزم🙏🌹
باهات موافقم..
مرسی نرگس جان 🌹❤️
راستش اولین باره چنین جمله‌ای رو می‌شنوم 😁
ولی احتمالا منظورش اینه که والدین برای هر کسی فقط یکی هستن، در حالی که همسر و پارتنر از بین میلیون‌ها آدم قابل انتخابه. پس قدر والدین رو باید بیشتر دونست. من چنین برداشتی کردم.
شاد باشی 🌱
پاسخ:
چه جالب😄
چه جالب😄
من زیاد سمت خودمون اینو شنیدم.. منم همچین برداشتی از این جمله داشتم و باهات کاملا هم نظرم و فک میکنم واقعا درست برداشت کردم و واقعا همینطوره...
اگر پدر و مادر خوب نباشن خب بحثش جداست اگر خوب باشن هم بحثش جداست.. حتی همسر هم همینطور خوب یا بد، بحثش جداست..
بنظرم قدردان وجود پدر و مادر باید باشیم برای همین چنین جمله ای به سر زبون افتاده...
نمیدونم واقعا . بستگی به اینم داره همسرت چطوری باشه امامیدونی ازیه وجهم میگم درسته خانواده خوبه باقدرشون دونست اماوابستگی زیادم خوب نیست بچه امانت نمیتونه تاابدپیش خانواده باشه بمونه ازدواج کرددیه متعلق به شوهر دراصل مشکل ماهااینه ایرانیابشدت وابستگی بینمون باخانواده وحتی ازدواج هم کنی ادم همش خونه مامان باباتی حتی کشورترکیه استامبولم اینجوریه. اما به نظرمن بچه براخانواده یه امانت شبیه یه پرنده که یه مدت بادازش نگهداری کردخوب که شد دل بکنی ازش اینجوری یه مشکلی هم براش پیش میادبچه درایندش هرچیزی دراینده طرف هست هرچیزی ازبچگی باهاش میمونه
پاسخ:
با وابستگی که گفتی موافقم.. وابستگی زیاد درست نیست اما وقتی میخوای ازدواج کنی، اگر طرف مقابل تمایلی به رفت و امد و ارتباط با خانواده ت نداشته باشه و خواهان قطع کامل ارتباط با اونها باشه بهتره که همون اول حذف بشه.. قرار نیست فقط با خانواده یک نفر در ارتباط بود ...
با وابستگی که گفتی موافقم.. وابستگی زیاد درست نیست اما وقتی میخوای ازدواج کنی، اگر طرف مقابل تمایلی به رفت و امد و ارتباط با خانواده ت نداشته باشه و خواهان قطع کامل ارتباط با اونها باشه بهتره که همون اول حذف بشه.. قرار نیست فقط با خانواده یک نفر در ارتباط بود ...
قرارم نیست که اولویت اول زندگی همسر ادم باشه.. اول خود ادم بعد همسر بعد فرزندان و بعد پدر و مادر... اما هیچ کدوم حق حذف خانواده اون یکی رو نداره...
پدر و مادر اگر خوب باشن فقط یکبار هستن و یکی هستن اما همسر (زن یا مرد) واقعا موقعیتهای زیادی ممکنه پیش بیاد و بهتره فردی که هم نظر هست و دیدگاهش نسبت به پدر و مادر باهات یکی هست رو وارد زندگیت کنی..
نظر من اینه😄
پری گیان فک کنم منظورش این باشه که زن ومرد پیدامیشه بالاخره همه جاهست وقت براانتخابش هست زمان هست اون آدما کمیاب نیستن . اماپدرومادرنه همیشه نیستن وبادقدرشون به موقه دونست یه چیزی شبیه این ..
پاسخ:
نرگس جان باهات همنظرم اما اگر مجبور باشی بینشون یکیو انتخاب کنی؟! کدوم رو انتخاب میکنی؟!
نرگس جان باهات همنظرم اما اگر مجبور باشی بینشون یکیو انتخاب کنی؟! کدوم رو انتخاب میکنی؟!
خانواده خودت (یعنی همسر و فرزند) یا پدر و مادرت؟!
سلام ، اگه سوئ تفاهمی ایجاد شد از شما عذرخواهی میکنم و من متوجه ویرایش این یادداشت شما نشدم ، حرف شما درسته که گفتین ، حالا من درکی از ازدواج ندارم
اما یکی دوتا موضوع رو بهش رسیدم ، اول اینکه پدرومادر فرشته هایی هستن که زمینی شدن و دوم ، من فکر میکنم فکر میکنم این چیزی که میخوام بگم رو توی کانال یا وبلاگ جناب علیشا ، اگه اسمشون رو درست نوشته باشم دیدم که اول و اخر خودت هستی که به خودت کمک میکنی ، مضمون عکس اینطوری بود که یکی مثلا افتاده و داره راه میره و اونایی که زیر بغلشو گرفتن و دارن کمکش میکنن خودش هستم یا همچین چیزی ، اون عکس رو شاید خیلی وقته که دیدم اما خب عمیق بود و یادمه
الان من اگه بخواد درباره ازدواج حرف بزنم باید بگم که ازدواج یعنی توانایی تحمل تفاوت ها ، و کلی حرف پشتش ولی ایا تاب اوری دارم؟ نمیدونم ، بعد اینکه توی ایران ، حالا ازدواج یعنی وصلت 2 تا خانواده و کلی فرهنگ و رسومی که ایا به هم میخورن یا نه و هر کاریش کنن خانواده دخیله هر چند اگه فقط 2 نفر با هم ازدواج میکنن . نهایتا هم اون 2 نفر هستن که باید زندگیشونو ، کم یا زیاد ، با هم بسازن ، همه خوبی اونا رو میخوان ولی خوبی رو از نگاه خودشون میبینن نه اون چیزی که هست ، خب این نظر منه .
حالا انشالله که هر کی ازدواج کرد ، پارتنرش ادم مناسبی براش هست و قبلش مشاوره رفتن و از لحاظ اخلاق و رفتار و تاب اوری و چیزهای این مدلی با هم اکی هستن .